Mēdēa et Peregrīnus Pulcherrimus
Capitulum I
Mēdēa numquam pōtiōnem magicam malam fēcerat. Mēdēa virum numquam interfēcerat. Mēdēa erat bona, sed nescīvit quō amor eam ferret. Mēdēa fīlia rēgis in Colchide erat. Sacerdōs Hecatēs etiam erat. Hecatē dea erat, et Mēdēa sacerdōs et maga erat.
Mēdēa multās pōtiōnēs facere poterat. Hae pōtiōnēs multa bona agere poterant. Multī virī pōtiōnēs bonās Mēdēae habēre volēbant. Hae pōtiōnēs etiam multa mala agere poterant, sed Mēdēa numquam pōtiōnem malam fēcerat.
Vir pessimus rogāverat Mēdēam ut pōtiōnem pessimam faceret. Mēdēa hanc pōtiōnem nōn fēcerat. Mēdēā clāmāverat, "Matau tatau! Ī, stulte!" Et vir pessimus ā Mēdēā celeriter īvit. Mēdēa erat bona fīlia rēgis et optima sacerdōs. Mēdēa numquam mala ēgerat, et certē numquam mala ageret.
Mēdēā in templō Hecatēs precābātur. Mēdēa per somnium peregrīnum vīderat. Hic peregrīnus pulcherrimus Colchida cum quīnquāgintā nautīs veniēbat. Mēdēa frequenter multa vēra per somnium vidēbat. Sciēbat hunc peregrīnum pulcherrimum ventūrum esse Colchida. Mēdēā nesciēbat quid hic peregrīnus pulcherrimus in Colchide ageret. Quā dē causā, Mēdēa in templō precābātur Hecatēn.
"Ō magna et fortis dea Hecatē, audī mē precantem," Mēdēa dīxit.
Subitō, Absyrtus, frāter Mēdēae, in templum īvit et clāmāvit, "Soror, audīvistīne?! Peregrīnus Colchida cum quīnquāgintā nautīs vēnit!
Mēdēa respondit, "Scīvī hōs nautā ventūrōs esse. Per somnium peregrīnum et quīnquāgintā nautās vīdī."
Absyrtus rīsit, "Tū vērum per somnium certē vīdistī! Semper multa et vēra per somnium vidēs. Scīne dē hōc peregrīnō et nautīs? Quid per somnium vīdistī?
"Nōn multum vīdī. Vīdī peregrīnum esse pulcherrimum et ventūrum esse," Mēdēa dīxit.
"Hahahae," rīsit Absyrtus. "Peregrīnum pulcherrimum! Putō tē velle salūtāre hunc pulcherrimum peregrīnum!"
"Ssst!" Mēdēa rīsit.
"Sed estne hic pulcherrimus peregrīnus bonus an malus?" Absyrtus rīdēns rogāvit.
"Ego nesciō an peregrīnus bonus an malus sit." Nesciō quid peregrīnus et nautae agant, et nesciō quid agere velint. Cūr Colchida vēnērunt?" Mēdēa rogāvit.
"Ego etiam nesciō, sed nōs mox sciēmus. Pater tē mēcum venīre vult. Tunc peregrīnōs vidēbimus et salūtābimus," Absyrtus dīxit.
Eāmus, frāter, ad salūtandum peregrīnum et naūtas," respondit Mēdēa.
Frāter et soror tunc ē templō Hecatēs īvērunt. Mēdēa nescīvit quō amor eam ferret, et Absyrtus certē nescīvit quid Mēdēa ageret. Erant frāter et soror, et omnia bona erant.
| Contents |